Blogia
Rincón de los Paraísos Múltiples

ORAIN (AHORA)

ORAIN (AHORA)

Después de haberme atrevido con el Galego, idioma al que debo los orígenes de mis ancestros y mi apellido, me atrevo ahora en un idioma al que admiro, un idioma que me parece maravilloso, un pueblo que me parece magnífico y unas tierras que me han invitado tantas veces a soñar y disfrutar. Traduzco este poema al Euskera, con su correspondiente versión original en castellano ya que, al contrario que el Galego, que es fácilmente entendible en su mayoría, éste no es un idioma sencillo, pero sí lleno de musicalidad, el poema dice así (mis disculpas a los hablantes en lengua Euskera por todos los errores de traducción y de sentido que pudiera contener, es una traducción a un idioma que no manejo en absoluto, quede mi esfuerzo por llegar a manejarlo siquiera brevemente):

 

ORAIN

 Denbora orain
eta distantzia sendatu dira

Zauri guztiak
Niregan utzi zenuen banatuta.

Ez naizen orain
Trapuaren, zu txotxongiloa panpina bat,
hori bizi zen
Zure atzera-aurrerak-en zintzilik

Beste bat naizela orain,
Bakarra bizi naizela, inoiz ez aipatzen dudan
Etxera iristen naizenean,
Jabea naizen nire gandik, nire almo-a.

Orain da gehienez gogoratzen naiz,
Zure musuak gehienez arraroa,
orain da gehienez nahi zaitut
Orain, gehienez urrun jartzen zaitut.

AHORA

Ahora que el tiempo

y la distancia han curado

todas las heridas

que dejaste en mí repartidas.

Ahora que no soy

un muñeco de trapo, tú títere,

ese que vivía

pendiente de tus idas y venidas.

Ahora que soy otro,

que vivo solo, que nunca miento

cuando llego a casa,

que soy dueño de mí, de mi alma.

Es ahora cuando más te recuerdo,

cuando más extraño tus besos,

es ahora cuando más te quiero…

Ahora, cuando más lejos te siento.

 

 

 

 

1 comentario

bea -

hola.. te escribo para decirte que tienes algunos fallos en euskera, pero por lo demas te lo has currado jeje si quieres que te los corrija avisame. Muacks!